روش های پژوهش و نقش آن بر سرمایه اجتماعی در توسعه مدیریت دانش سازمانی

پژوهش از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی تحلیلی و از نوع همبستگی است.

• فعالیت های سخت شامل کسب دانش، ثبت دانش و کاربرد دانش میباشد.
• فعالیت های نرم شامل خلق دانش و انتقال دانش است.

اقدامات سخت مدیریت دانش بیتر نیازمند سخت افزارها و زیر ساخت های مناسب ایت در حالی که اقدامات نرم بیشتر نیازمند جو فرهنگ و ارتباطات مناسب برای اثربخشی سازمان می باشد.

یافته های تحلیل نشان داده سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده مناسبی برای فعالیت های سخت در شرکت مذکور نباشد ولی نشان دهنده تحلیل رگرسیون معناداری با فعالیت های نرم مدیریت  دانش در شرکت مذکور می باشد.

در فرضیه های فرعی این پژوهش نشان می  دهد که سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده مناسبی برای اقدامات خلق و انتقال دانش می باشد ولی سرمایه اجتماعی رابطه معناداری با کسب، ثبت و انتقال دانش نشان نداده است.

بحث و نتیجه گیری

براساس تعاریف که از ابعاد وفعالیت های پنج گانه مدیریت دانش صورت گرفته در فعالیت های مانند خلق و انتقال دانش دآنچه بیش از هر عامل دیگیری ضروری و تاثیرگذار می باشد عامل انسان و تعامل با افراد است. در مقابل برای فعالیت های ثبت و مستند سازی دانش و نیز به گارگیری آن می بایست ساختار و تکنولوژی مناسب در سازمان فراهم آورد تا دانش حاص از اقدامات نرم مدیریت دانش را ذخیره و در سازمان بکار برد.

خلق دانش فرآیند مهمی است که در آن انگیزه، تلقین، تجربه نقش مهمی ایفا می کند.

خلق دانش فرآیندی است که از طریق آن تضاد بین آرا و افکار میان اعضا سازمان تسهیل شده و در این فرآیند ایده ها و دانش ها در سازمان شکل میگیرد.

نظریه پردازان متعدد وجود زیر ساخت ها، فناوری و ساختارهای مناسب سازمانی را از جمله عناصر مهم در فعالیت های کسب، ثبت و کاربرد دانش ذکر کرده اند.

طبق نظر چن و همکارانش سرمایه فکری در سازمان را به دو بعد انسانی و ساختاری می توان تقسیم بندی کرد.

سرمایه انسانی نمایانگر دانش فرا گرفته شده در ذهن و افکار کارکنان است، سرمایه انسان منبع مهمی از ذهن، نوآفرینی و بازآفرینی یک شرکت است و در واقع بخش نرم افزاری سرمایه فکری و به صورت ترکیبی از شایستگی ها، طرز فکر و خلاقیت کارکنان تعریف می شود.

بعد ساختاری در سیستم فکری با سیستم ها و ساختارها و فناوری یک موسسه مرتبط است. این بعد بخش های سخت و سخت افزار سرمایه فکری می باشد.

سرمایه ساختاری را می توان به صورت فرهنگ، ساختار سازمانی، فرآیندهای عملیاتی و سیستم های اطلاعاتی مشاهده کرد.

فعالیت های نرم مدیریت دانش، آن دسته فعالیت ها در چرخه مدیریت دانش می باشند که بیشتر مبتنی بر عامل انسانی تعاملات و ارتباطات اثربخش انسانی است. شایستگی ها، خلاقیت ها، نوآوری های ذهنی افراد، فرهنگ نوآورانه، ارتباطات مناسب و روابط اثربخش میان افراد و از جمله این عوامل می باشد.

فعالیتهای سخت مدیریت دانش شامل آن دسته از فعالیت ها می باشد که مبتنی بر ساختار و تکنولوژی مناسب در سازمان می باشند.

فناوری اطلاعات و ارتباطات، روش ها و رویه های رسمی سازمان، سیستم تشویق و پاداش دهی، سبک مدیریت از جمله عوامل ساختاری و تکنولوژیک می باشند.

 

بحث در نتایج آزمون فرضیه های پژوهش

بررسی یا متدهای پژوهش نتایج جالبی را به دست می دهند این تحلیل ها نشان می دهد تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه مدیریت ئانش، بسته به نوع اقدامات مدیریت دانش متفاوت است.

به عبارت دیگر سرمایه اجتماعی در شرکت مذکور برآن دسته از فعالیت های مدیریت دانش تاثیرگذار بوده است که بیش از هر چیز نیازمند وجود فرهنگ مناسب ، تعامل اثربخش و اعتماد متقابل میان افراد سازمان می باشد. در مقابل این سرمایه بر آن سری فعالیت ها که بیشتر نیازمند ساختار، سیاست ها و فناوری مناسب برای توسعه و اثربخشی می باشند تاثیرگذار نبوده است.

چند نتیجه گیری

• در پاسخ به سوال اصلی پژوهش که تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش چگونه است و یا فقر ها نشان می دهد که سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش سازمان اثقرگذار است. اما تاثیر آن بسته به نوع اقدامات متفاوت است.
• توسعه و بهبود مدیریت دانش در سازمان نه تنها مستلزم بهبود ارتباطات و تعاملات مبتنی بر اعتماد میان اعضا سازمان و به عبارت دیگر گسترش سرمایه اجتماعی سازمان می باشد علاوه بر آن نیازمند ساختارها و فناوری مناسب برای توسعه مناسب است.
• هدفنهایی این فرآیند که همان بکارگیری دانش جدید در جهت توسعه و بهبود فرایندها و محصولات سازمان می باشد برآورده نخواهد شد.

 

بنابراین این پژوهش نشان می دهد که توسعه سرمایه اجتماعی در سازمان بر توسعه فرآیند مدیریت دانش به ویژه از بعد خلق وانتقال دانش تاثیرگذار است.

سازمان ها برای مدیریت اثربخش دانش سازمانی خویش می بایست برای تقویت سرمایه اجتماعی و اعتماد متقابل میان کارکنان خویش تلاش کنند.

چنانچه سازمان ها بخواهند مدیریت دانش را در سازمان خود توسعه دهند می بایست دانش کسب کنند، انتقال دهند و در فرآیندها و محصولات خویش به کار برند. باید علاوه بر بهبود ارتباطات و تعاملات اثربخش میان اعضا سازمان و شبکه ها و گروه های سازمانی زیر ساخت های ضروری شامل فرآیندها، سیستم ها و فناوری های لازم ( به منظور کسب، نگهداشت و به کارگیری دانش